Περιεδρικο συριγγιο

Το περιεδρικό συρίγγιο είναι ένας μη φυσιολογικός πόρος που δημιουργείται από μια λοίμωξη των αδένων. Ξεκινά από το έντερο (κοντά στον πρωκτό) και καταλήγει στο δέρμα του γλουτού ή του πρωκτού. Κάθε ένα από τα ανοίγματα στις άκρες των συριγγίων υπάρχει κίνδυνος να κλείσει οποιαδήποτε στιγμή. Στην περίπτωση που κλείσουν και τα δύο ανοίγματα δημιουργείται περιεδρικό απόστημα. Το περιεδρικό συρίγγιο εμφανίζεται κλινικά μετά από παροχέτευση του περιεδρικού αποστήματος. Όπου υπάρχει συρίγγιο υπάρχει ή έχει υπάρξει ένα απόστημα που παροχετεύθηκε. Αν ένα συρίγγιο δεν έχει εσωτερικό στόμιο, ονομάζεται τυφλό και συνήθως κλείνει μόνο του σύντομα. Αντιθέτως υπάρχει πρόβλημα αν εντοπιστεί εσωτερικό στόμιο στην περιοχή του ορθού.

Περιεδρικό Συρίγγιο: Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του περιεδρικού συριγγίου μπορεί να είναι η διαφυγή κοπράνων, η έκκριση βλεννώδους ή πυώδους υλικού από το δέρμα, ο κνησμός και η φλεγμονή γύρω από τον εξωτερικό πόρο. Ο ασθενής πρέπει να προσέχει τις υποτροπές των αποστημάτων, καθώς μπορεί να οδηγήσουν σε πιο πολύπλοκα συρίγγια και σε κίνδυνο γάγγραινας του περινέου. Ο πρωκτός επίσης δεν μπορεί να αποστειρωθεί, άρα αν υπάρχει συρίγγιο, το μολυσμένο υλικό τρέχει μέσα στην κοιλότητα του παλιού αποστήματος και δημιουργεί χρόνια λοίμωξη.

Περιεδρικό Συρίγγιο: Η Διάγνωση

Για τη διάγνωση των συριγγίων χρειάζεται κλινική εξέταση του ασθενούς και  λήψη του ιατρικού ιστορικού, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν είχε υπάρξει στο παρελθόν περιεδρικό απόστημα. Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει επισκόπηση του περινέου. Επίσης γίνεται ψηλάφιση της περιοχής γύρω από τον πρωκτό, προκειμένου να εντοπιστεί κάποια ενεργή φλεγμονή και δακτυλική εξέταση του πρωκτού για την ανεύρεση της πορείας του συριγγώδους πόρου. Η ακριβής πορεία και οι ανατομικές σχέσεις του συριγγίου διαπιστώνονται με αξονική ή μαγνητική ακτινογραφία ή διορθικό υπέρηχο.

Περιεδρικό Συρίγγιο: Χειρουργική αντιμετώπιση

H θεραπεία των περιεδρικών συριγγίων είναι χειρουργική και εξαρτάται από την διαδρομή και την θέση των συριγγίων. Σκοπός της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι η καταστροφή του μη φυσιολογικού πόρου με ιδιαίτερη προσοχή για την προστασία των σφιγκτήρων που συνήθως παρεμβάλλονται στη διαδρομή του συριγγίου.

Η επιλογή της θεραπευτικής μεθόδου εξαρτάται από :

• Τη διαδρομή του συριγγίου
• Τη σχέση του με τους μύες και τους σφιγκτήρες της περιοχής
• Την παροχή του συριγγίου
• Την ύπαρξη προηγούμενης υποτροπής

Χειρουργικές τεχνικές που έχουν χρησιμοποιηθεί:

• Συριγγεκτομή: Εκτομή όλου του συριγγώδους πόρου
• Συριγγοτομή: Άνοιγμα του τοιχώματος του συραγγώδους πόρου χωρίς την πλήρη εκτομή του.
• Μέθοδος διεκβολής ισχυρού ράμματος (Μέθοδος Ιπποκράτη) : Χρησιμοποιείται όταν ο πόρος συμπεριλαμβάνει σφιγκτήρες πρωκτού.
• Laser τεχνική: Είναι η καταστροφή του τοιχώματος του συριγγίου με τη χρήση κυκλικής ακτίνας laser.