Η μηροκήλη αποτελεί μία μορφή κήλης που εμφανίζεται στην περιοχή μεταξύ κοιλιάς και της αρχής του μηρού, δηλαδή λίγο χαμηλότερα από τη βουβωνική περιοχή. Όλοι οι άνθρωποι μπορεί κάποια στιγμή της ζωής τους να έρθουν αντιμέτωποι με μια κήλη. Οι γυναίκες βέβαια είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από μια μηροκήλη σε σχέση με τους άνδρες. Αξίζει να σημειωθεί πως οι περισσότερες κήλες που επηρεάζουν τη βουβωνική περιοχή είναι βουβωνοκήλες και λιγότερο από το 3% όλων των κηλών είναι μηροκήλες.
Οι περισσότερες μηροκήλες δεν προκαλούν συμπτώματα. Ωστόσο, μπορεί περιστασιακά να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα, εάν όργανο ή λίπος πιεστεί στο χάσμα του κοιλιακού τοιχώματος, μία κατάσταση που ονομάζεται περίσφιξη της κήλης και αποτελεί ιδιαίτερα επικίνδυνη και επείγουσα παθολογική κατάσταση, η οποία απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση. Αυτό ονομάζεται περίσφιξη κήλης και αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη και επείγουσα παθολογική κατάσταση, η οποία και απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση.
Τι είναι η μηροκήλη;
Οι μύες του ανθρωπίνου σώματος είναι συνήθως αρκετά δυνατοί, έτσι ώστε να κρατούν το περιεχόμενο της κοιλιακής κοιλότητας στη σωστή του θέση. Μερικές φορές ωστόσο, το περιεχόμενο της κοιλότητας της κοιλιάς, δηλαδή για παράδειγμα το έντερο ή λιπώδης ιστός, μπορεί να ωθηθεί προς τα έξω μέσω μιας σχισμής, η οποία έχει δημιουργηθεί σε ένα εξασθενημένο σημείο του μυός και να δημιουργήσει μια διόγκωση, δηλαδή μια κήλη.
Οι κήλες παίρνουν το όνομά τους ανάλογα με το σημείο του σώματος στο οποίο και σχηματίζονται. Εάν ένα τμήμα του ιστού ή του εντέρου προωθηθεί στο σημείο του μηρού, ονομάζεται μηροκήλη. Η μηροκήλη θα εμφανιστεί ως διόγκωση κοντά στη βουβωνική χώρα. Οι μηροκήλες σχηματίζονται συχνότερα στις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες. Εάν ο ασθενής υποπτευθεί πως πάσχει από μηροκήλη, θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε έναν εξειδικευμένο ιατρό για να ενημερωθεί για την αντιμετώπιση της.
Παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση μηροκήλης
Οι μηροκήλες είναι λιγότερο συχνές από τις βουβωνοκήλες και είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στον σχηματισμό μηροκήλης. Μεταξύ αυτών είναι:
- Φύλο: Οι μηροκήλες είναι πιο συχνές στις γυναίκες.
- Παχυσαρκία: Το υπερβολικό βάρος μπορεί να επιβαρύνει τους κοιλιακούς μυς και να αυξήσει τον κίνδυνο μηροκήλης.
- Ηλικία: Οι μηροκήλες είναι πιο συχνές σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, πιθανώς λόγω της εξασθένησης των κοιλιακών μυών και των συνδετικών ιστών με την ηλικία.
- Εγκυμοσύνη: Η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μηροκήλων.
- Ανατομία: Σε ορισμένα άτομα, οι μυς που βρίσκονται στον μηρό μπορεί να είναι πιο επιρρεπής στο να αποδυναμώνονται σε ορισμένα σημεία, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο σχισμές μέσα από τις οποίες σχηματίζονται οι κήλες.
- Χρόνιος βήχας ή καταπόνηση: Καταστάσεις που προκαλούν χρόνιο βήχα ή καταπόνηση, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) ή η δυσκοιλιότητα, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μηροκήλης.
- Κληρονομικότητα: Εάν κάποιος στην οικογένεια του ασθενούς υποφέρει από μηροκήλες, τότε υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξει και αυτός.
- Προηγούμενη αποκατάσταση κήλης: Τα άτομα που είχαν προηγούμενη αποκατάσταση κήλης, όπως αποκατάσταση βουβωνοκήλης, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μηροκήλη.
Συμπτώματα και επιπλοκές μηροκήλης
Το βασικότερο χαρακτηριστικό της μηροκήλης είναι η διόγκωση, η οποία προκαλείται στην περιοχή του μηρού και μπορεί να το παρατηρήσει κάποιος με γυμνό μάτι. Η κήλη γίνεται πιο εμφανής όταν ο ασθενής σηκώνεται, κάνει γυμναστική ή βήχει. Ο ασθενής που πάσχει από μηροκήλη μπορεί επίσης να παρουσιάσει έντονο πόνο στο συγκεκριμένο σημείο, δυσφορία στη βουβωνική χώρα, δυσκοιλιότητα, ναυτία και εμετό.
Εάν η μηροκήλη αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές για την υγεία του ασθενούς, όπως για παράδειγμα η περίσφιξη του εντέρου. Αυτή η παθολογική κατάσταση λαμβάνει χώρα όταν μέρος του εντέρου εγκλωβίζεται στην κήλη και σταδιακά ελαττώνεται η αιμάτωσή του. Αυτό οδηγεί σε ισχαιμία και νέκρωση του οργάνου. Τα συμπτώματα της περίσφιξης του εντέρου είναι έντονος πόνος, ερυθρότητα, πυρετός, διόγκωση της περιοχής, αναστολή κένωσης, φουσκωμένη κοιλία και έμετοι.
Πώς γίνεται η διάγνωση της μηροκήλης;
Χαρακτηριστικό της μηροκήλης είναι ότι είναι ορατή με γυμνό μάτι. Εάν ένας ασθενής υποψιάζεται ότι μπορεί να πάσχει από μηροκήλη, θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα έναν εξειδικευμένο ιατρό. Η πρώτη ενέργεια του ιατρού είναι να λάβει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και να προβεί σε κλινική εξέταση με σκοπό να εξακριβώσει εάν όντως πρόκειται για μηροκήλη. Στη συνέχεια, μπορεί να ζητηθεί από τον ασθενή να κάνει μια σειρά απεικονιστικών εξετάσεων όπως για παράδειγμα υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της μηροκήλης;
Θα πρέπει να σημειωθεί πως η μηροκήλη δεν υποχωρεί και δεν μπορεί να θεραπευτεί από μόνη της. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως:
- Περισφιγμένη μηροκήλη: Η μηροκήλη μπορεί να εγκλωβίσει ένα τμήμα του ιστού ή του εντέρου και να εμποδίσει σταδιακά την αιμάτωσή του. Αυτό οδηγεί σε ισχαιμία και νέκρωση του οργάνου με δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.
- Απόφραξη του εντέρου: Εάν ένα τμήμα του εντέρου παγιδευτεί στη μηροκήλη, μπορεί να προκαλέσει απόφραξη στο πεπτικό σύστημα, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως ναυτία, έμετο και δυσκοιλιότητα. Η απόφραξη του εντέρου είναι μια σοβαρή επιπλοκή που χρήζει άμεσης ιατρικής φροντίδας.
- Διάτρηση εντέρου: Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μηροκήλη μπορεί να γίνει τόσο σοβαρή που να προκαλέσει τη δημιουργία οπής στο έντερο, οδηγώντας σε μόλυνση και άλλες επιπλοκές.
- Απόστημα βουβωνικής χώρας: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μηροκήλη μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό αποστήματος στη βουβωνική χώρα, το οποίο μπορεί να είναι επώδυνο και να απαιτεί ιατρική θεραπεία.
Ποια είναι η θεραπεία της μηροκήλης;
Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για τη μηροκήλη είναι η χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της κήλης και την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης που εφαρμόζεται εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση της κήλης, καθώς και από την υγεία του ασθενούς.
Στην χειρουργική αντιμετώπιση της μηροκήλης γίνεται πρόσβαση στην εξασθενημένη περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος, δηλαδή στο μηριαίο δακτύλιο, και γίνεται σύγκλιση του τοιχώματος. Η ανάρρωση είναι ταχύτατη και ο μετεγχειρητικός πόνος ελάχιστος.