Σκωληκοειδίτιδα

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα αποτελεί μία από τις πιο γνωστές νόσους και ταυτόχρονα μία από τις πιο επικίνδυνες. Στην περίπτωση που ένας ασθενής έχει την υποψία πως μπορεί να αντιμετωπίζει την εν λόγω παθολογική κατάσταση, τότε θεωρείται επιτακτική η ανάγκη να απευθυνθεί άμεσα σε έναν εξειδικευμένο ιατρό.

Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης. Προκαλεί πόνο στην κάτω δεξιά μεριά της κοιλιακής χώρας. Ωστόσο, στους περισσότερους ανθρώπους, ο πόνος αρχίζει γύρω από τον ομφαλό. Καθώς η φλεγμονή επιδεινώνεται, ο πόνος της σκωληκοειδίτιδας συνήθως αυξάνεται και τελικά γίνεται υπερβολικά έντονος.

Τι είναι η σκωληκοειδίτιδα;

Αν και ο καθένας μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή του να βρεθεί αντιμέτωπος με την οξεία σκωληκοειδίτιδα, πιο συχνά εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας μεταξύ 10 και 30 ετών. Η σκωληκοειδίτιδα αποτελεί μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, η οποία αποτελεί τμήμα του παχέος εντέρου και συνηθέστερα εντοπίζεται στην κάτω δεξιά πλευρά της κοιλιάς.

Η σκωληκοειδίτιδα, αν και αρκετά συνηθισμένη, μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για την υγεία του ασθενούς, εάν αυτός δεν αναζητήσει γρήγορα την κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Εάν κάποιος αντιμετωπίζει συμπτώματα θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα έναν εξειδικευμένο ιατρό.

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας;

Τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας ποικίλλουν. Βέβαια, στα συνηθέστερα περιλαμβάνονται τα εξής:

Έντονος πόνος στην κοιλιακή χώρα: Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της σκωληκοειδίτιδας είναι ο κοιλιακός πόνος, ο οποίος συνήθως ξεκινά γύρω από τον ομφαλό και στη συνέχεια κινείται προς την κάτω δεξιά πλευρά της κοιλιάς. Ο πόνος μπορεί αρχικά να είναι σχετικά ήπιος, όμως όσο επιδεινώνεται η κατάσταση γίνεται εντονότερος και μπορεί να χειροτερεύει με την κίνηση, το βήχα ή το φτέρνισμα.
Ανορεξία: Τα άτομα με σκωληκοειδίτιδα μπορεί να αντιμετωπίσουν απώλεια της όρεξής τους.
Ναυτία & εμετός: Υπάρχει η πιθανότητα η σκωληκοειδίτιδα να προκαλέσει διάφορες γαστρεντερικές διαταραχές. Μεταξύ αυτών είναι η ναυτία και ο εμετός.
Πυρετός: Ο πυρετός είναι ένα άλλο κοινό σύμπτωμα της σκωληκοειδίτιδας. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια, πως δεν εκδηλώνουν όλοι όσοι πάσχουν από σκωληκοειδίτιδα πυρετό.
Δυσκοιλιότητα ή διάρροια: Ορισμένα άτομα με σκωληκοειδίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν πεπτικές διαταραχές, όπως δυσκοιλιότητα ή διάρροια.

Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας

Η έγκαιρη αλλά και η ακριβής διάγνωση είναι υψίστης σημασίας στην περίπτωση της σκωληκοειδίτιδας και αυτό γιατί η συγκεκριμένη παθολογική κατάσταση συγκαταλέγεται στα επείγοντα περιστατικά. Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας περιλαμβάνει ένα συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης και εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων.
Πιο συγκεκριμένα:

Ιατρικό ιστορικό και κλινική εξέταση: Ο εξειδικευμένος ιατρός θα λάβει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και θα προβεί σε κλινική εξέταση, έτσι ώστε να αξιολογήσει την παθολογική του κατάσταση. Θα καταγραφούν τα συμπτώματα, θα μετρηθεί η θερμοκρασία και η αρτηριακή πίεση και θα πραγματοποιηθεί ψηλάφηση της κοιλιάς.

Εργαστηριακές εξετάσεις: Μπορεί να γίνουν εξετάσεις αίματος, έτσι ώστε να ελεγχθεί εάν υπάρχουν ενδείξεις λοίμωξης, όπως αυξημένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, αλλά και για να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες του κοιλιακού πόνου. Επίσης, μπορεί να ζητηθούν και ουρολογικές εξετάσεις.

Απεικονιστικές εξετάσεις: Η βασική απεικονιστική εξέταση που προτείνεται για τη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι το υπερηχογράφημα κοιλίας. Επίσης, η ακτινογραφία/αξονική τομογραφία κοιλίας μπορεί να επιλεχθεί στην περίπτωση που δεν υπάρχει ξεκάθαρη διάγνωση με βάση τις προηγούμενες εξετάσεις.

Οι επιπλοκές της σκωληκοειδίτιδας

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες για τη ζωή του ασθενούς επιπλοκές. Μεταξύ αυτών είναι:

Απόφραξη της σκωληκοειδούς απόφυσης: Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει η πιθανότητα να δημιουργηθεί οίδημα ή να συμβεί ρήξη του τοιχώματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο σοβαρή λοίμωξη που ονομάζεται περιτονίτιδα, δηλαδή τη διοχέτευση του περιεχομένου της σκωληκοειδούς απόφυσης στην κοιλιά. Η περιτονίτιδα είναι επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς.
Σχηματισμός αποστήματος: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας θύλακας από πύον, μπορεί να σχηματιστεί γύρω από την απόφυση ως αποτέλεσμα της λοίμωξης.
Λοίμωξη τραύματος: Μετά από μια σκωληκοειδεκτομή, υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης μόλυνσης του τραύματος στο σημείο της τομής. Αυτή αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.
Ενδοκοιλιακό απόστημα: Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να σχηματιστεί απόστημα στην κοιλιά μετά από σκωληκοειδεκτομή.
Ουρολογικές επιπλοκές: Η σκωληκοειδίτιδα μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε ουρολογικές επιπλοκές, όπως κατακράτηση ούρων ή σε διάφορες άλλες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.

Θεραπεία σκωληκοειδίτιδας

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα αντιμετωπίζεται μόνο επεμβατικά. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως δεν μπορεί να βελτιωθεί από μόνη της. Η παραμονή της φλεγμαίνουσας σκωληκοειδούς απόφυσης μέσα στην κοιλιά μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του ασθενούς. Συνεπώς, η χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία και το περιστατικό θεωρείται επείγον.

Η επέμβαση για την αντιμετώπιση της οξείας σκωληκοειδίτιδας ονομάζεται σκωληκοειδεκτομή και πραγματοποιείται είτε με ανοικτό χειρουργείο, είτε με τη λαπαροσκοπική μέθοδο (λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή).

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής;

Η λαπαροσκοπική μέθοδος προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα τόσο στον εξειδικευμένο χειρουργό, όσο και στον ασθενή. Σε αντίθεση με το ανοικτό χειρουργείο, όπου ο χειρουργός πρέπει να πραγματοποιήσει μια μεγάλη τομή, πράγμα που οδηγεί και στον τραυματισμό των γύρω ιστών, με τη λαπαροσκοπική μέθοδο πραγματοποιούνται μόνο τρεις οπές μισού έως ενός εκατοστού.

Μέσα από αυτές τις οπές εισέρχονται στον οργανισμό τα λαπαροσκοπικά εργαλεία, τα οποία με μεγάλη ακρίβεια αφαιρούν την απόφυση γρήγορα και αναίμακτα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ο εξειδικευμένος χειρουργός μπορεί να βλέπει σε μεγέθυνση και υψηλή ανάλυση τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς, αφού σε ένα από τα λεπτά λαπαροσκοπικά εργαλεία, υπάρχει ενσωματωμένη κάμερα υψηλής ευκρίνειας.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου δε σταματούν όμως εκεί. Ο ασθενής αναρρώνει γρηγορότερα και έρχεται αντιμέτωπος με λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, αφού η χειρουργική τομή είναι ελάχιστη και αποφεύγεται ο τραυματισμός των γύρω ιστών. Τέλος, υπάρχει βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα και μικρής διάρκειας νοσηλεία, καθώς ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του μετά από 24 ώρες νοσηλείας.

Τι περιλαμβάνει η περίοδος ανάρρωσης;

Μετά από μια επέμβαση σκωληκοειδεκτομής, είτε αυτή πραγματοποιηθεί με ανοικτό χειρουργείο, είτε με τη λαπαροσκοπική μέθοδο, θα πρέπει ο ασθενής να προβεί σε διάφορες ενέργειες, έτσι ώστε να επιτύχει μια σωστή και ολοκληρωμένη ανάρρωση.

Περιορισμός δραστηριοτήτων: Εάν η σκωληκοειδεκτομή έγινε λαπαροσκοπικά, ο ασθενής θα πρέπει να περιορίσει τις δραστηριότητές του για 3 έως 5 ημέρες. Εάν πραγματοποιήθηκε σκωληκοειδεκτομή ανοικτού χειρουργείου, τότε ο ασθενής θα πρέπει να περιορίσει τις δραστηριότητές του για 10 έως 14 ημέρες. Αυτές, βέβαια είναι γενικές οδηγίες. Κάθε περιστατικό είναι διαφορετικό, γι’ αυτό και είναι σημαντική η καθοδήγηση από την ιατρική ομάδα που θα επιλέξετε.
Στήριγμα κοιλιάς: Για να ελαττώσει ο ασθενής τον πόνο, μπορεί να τοποθετήσει ένα μαξιλάρι πάνω από την κοιλιά και να ασκεί πίεση πριν βήξει, γελάσει ή κινηθεί.
Επικοινωνία με την ιατρική ομάδα εάν τα παυσίπονα δε βοηθούν: Ο πόνος προκαλεί επιπλέον άγχος, με αποτέλεσμα να επιβαρύνει τον οργανισμό και να επιβραδύνει τη διαδικασία επούλωσης. Εάν ο ασθενής εξακολουθεί να πονάει παρά τη λήψη των χορηγούμενων παυσίπονων, θα πρέπει να επικοινωνήσει με την ιατρική του ομάδα.
Ξεκούραση και ύπνος: Την περίοδο που ο οργανισμός θεραπεύεται, μπορεί να διαπιστώσετε ότι αισθάνεστε πιο κουρασμένοι από το συνηθισμένο. Χαλαρώστε και ξεκουραστείτε όταν το χρειάζεστε.
Επιστροφή στην εργασία/ σχολείο: Μπορείτε να επιστρέψετε στη δουλειά όταν νιώσετε έτοιμοι. Τα παιδιά μπορεί να είναι σε θέση να επιστρέψουν στο σχολείο το λιγότερο μία εβδομάδα μετά την επέμβαση. Θα πρέπει όμως να περιμένουν 2 έως 4 εβδομάδες για να επιστρέψουν σε ορισμένες δραστηριότητες, όπως το μάθημα γυμναστικής ή άλλα αθλήματα.